پریشب (شب اربعین) حاج آقای مسجد خوابگاه در مورد زیارت اربعین صحبت می کرد. برامون نکته ای رو از این زیارت گفت که برام خیلی جالب بود. دلم نیومد ننویسم؛ ترسیدم هم از دست خودم بره هم شما (البته شمای خواننده که استاد مایی.) خیلی مختصر می نویسم چون وقت زیادی برای نوشتن ندارم:
حاج آقا می گفت که توی این زیارتنامه یه فراز وجود داره که هفت مرحله سقوط انسان رو نشون می ده:
اول: قد توازَرَ علیه من قرّته الدنیا
پشت به پشت هم دادن کسانی که دنیا فریبشون داده،
دوم: و باع حظّه بالأرذل الأدنی
از دست دادن چیزی که تا حالا داشته؛ مثلا شهادتین، نماز، ولایت و...
سوم: و شری آخرته بالثمن الأوکَس
فروختن آخرت خودش در برابر چیز بسیار کم (ثمن أوکس یعنی پولی که از یه آدم خیلی خسیس بگیری)،
چهارم: و تَغَطرَس و تردّی فی هواه
انحراف کامل از راه (متردّیه، به گوسفندی می گن که از ارتفاع پرت شده باشه و تلف شده باشه)،
پنجم: و اسخطک و أسخط نبیک
خشمگین کردن خدا و خشمگین کردن پیامبر ^{(صلی الله علیه و آله و سلم)}،
ششم: و أطاع من عبادک اهل الشقاق و النفاق
اطاعت کردن از آدمهای بد و منافق،
هفتم: و حملةَ الأوزار الموستجبین النار
حمل کردن بار اهل جهنم و به دوش کشیدن گناهان اونها.